Dał nam los wrzos,
Zabrał inne cuda.
A kobieta w ciąży wciąż
Myśli, że się uda.

 

Przyniósł chłodny cień,
By się upał skrył.
A pan miesza klej,
Póki będzie żył.

 

Utarł rogi szatanowi,
Lecz wyrosły nowe.
A dziecku swemu sprawił
Nerwy kolorowe.

 

Tak przez wieków setki,
Dawał i odbierał.
A na miejscu jednej,
Rosła inna era.