Dajcie nam chleba!
Potem polejcie wódki!
Gdy wytrzeźwiejemy,
Zabierzcie nas na lux łódki!

 

Nam się należy,
Dzięki nam wy wszystko macie.
Tak najczęściej powiadacie.
Lecz prawdy nigdy nie zrozumieliście,
Nigdy jej nie poczuliście.
Bo się jej boicie,
Jak zmierzchu o świcie.

 

Jesteśmy gatunkiem,
Nie boskim cudem.
Jesteśmy inteligentnym,
Nie tępym ludem.
 

Wartości cenimy,
Gdy się życiem bawimy.
Lecz jak się sypie,
My znowu chlejemy... 
Tym razem na stypie.